Isabel van Steenderen (21) besloot tijdens de coronacrisis geen calorieën meer te tellen en niet meer obsessief bezig te zijn met gezond eten. Door de lockdown zat ze veel meer thuis, waardoor ze geen druk meer van buitenaf voelde.
Wat is er afgelopen coronajaar allemaal voor jou veranderd?
“Ik heb er voor gekozen om mijn dieet geheel om te gooien. Voorheen ben ik heel erg obsessief geweest met calorieën tellen en gezond eten, dat heb ik sinds vorig jaar december meer los kunnen laten. Ik heb de app waarmee ik de calorieën bijhield verwijderd. Dat was een hele grote stap voor mij. Ik eet nu gewoon wanneer ik trek heb, ik snoep tussendoor veel meer. Ik probeer niks meer te vermijden, maar dat vind ik nog wel lastig. De gedachtes zitten nog wel in mijn hoofd waardoor ik nog wel eens terugval in mijn oude patroon, maar dan herpak ik mij wel zelf.”
Denk je dat je deze stap ook in een andere situatie had gemaakt?
“Nee, omdat ik nu veel meer thuis ben heb ik er makkelijker de tijd voor genomen. Ik kwam minder buiten, dus ik kon aan mezelf gaan werken. Ik hoefde niet veel mensen onder ogen te komen. De druk van buitenaf werd daardoor minder. Als ik door de kantine op mijn hogeschool loop voel ik mij echt heel klein en heb ik het idee dat iedereen op een negatieve manier naar mij kijkt. Hetzelfde geldt met door de stad lopen. Nu zie ik een klein vast groepje mensen en dat voelt vertrouwd. Daardoor durf ik mijzelf ook meer te zijn. Ik heb het idee dat ik mij nu voor anderen minder hoef te bewijzen qua uiterlijk.”
Wat deed de eerste Lockdown met je?
“Vooral het makkelijk afspreken met vrienden of leuke dingen doen begon ik wel te missen. Ik vind het altijd leuk om in het weekend uitjes te maken. Het was jammer dat dat niet meer kon, maar je wordt er ook creatief van. De eerste lockdown had voor mij verder nog niet zoveel impact. Mijn stage ging door, waardoor mijn leven ook gewoon nog op een redelijk normale manier verliep.
Gezien mijn voeding had de eerste lockdown daarom nog niet zoveel impact. Het hoorde bij mijn routine, dus het viel toen niet heel erg op. Uiteindelijk was ik door de coronasituatie veel meer op mezelf, waardoor ik meer na ging denken over hoe ik mij echt voelde. Toen de sportscholen dicht gingen, ging ik thuis sporten. Ik kwam tot de conclusie dat ik mij totaal niet energiek voelde tijdens het sporten, toen besloot ik dat het anders moest. Buitenshuis zette ik mij daar doorheen, omdat er andere mensen in de omgeving waren. Thuis hoefde ik niet altijd een masker voor te doen.”
"Het voelt nu veilig voor mij om minder mensen onder ogen te komen."
In hoeverre heeft de situatie jou als persoon veranderd?
“Het gaf heel veel stress om alles bij te houden, nu voelt het echt alsof er een last van mijn schouders is. Ik voel mij daardoor nu veel vrijer. Als je het aan de mensen om mij heen vraagt zullen ze waarschijnlijk zeggen dat ik veel meer aanwezig ben, dat ik veel meer lach en geniet. Je lichaam verandert altijd en dat heb je niet in de hand, maar je kan wel in de hand hebben hoe je er over denkt.
Ik merk dat ik weer wat socialer durf te zijn. Ik heb dat heel lang verborgen gehouden. Ik ging ook bepaalde gelegenheden uit de weg, dan sloeg ik plannen af met een smoesje. Eigenlijk wilde ik dan niet gaan, omdat er dan heel veel eten bij kwam kijken. Ik hoef mij nu niet meer af te zonderen, omdat ik iets niet wil eten.”
Was je altijd al van de drastische besluiten?
“Het is bij mij wel of alles of niets. Ik moet iets van de ene op de andere dag doen. Als ik iets in stappen moet doen, dan haak ik halverwege al af. Dat heb ik ook altijd met school gehad.”
Als je er zo op terug kijkt zal je de keuze zo weer maken?
“Ja. Ik heb de app niet meer gedownload, dus dat geeft aan dat het dit keer succes heeft. Om dit zoveel mogelijk vast te houden zal ik er over moeten blijven praten. Voor mij zijn sommige dingen heel eng om te eten, omdat ik het zolang heb vermeden. Ik daag mezelf dan wel uit om het te eten.”
Hoe kijk je nu naar de toekomst?
“Heel goed en positief. Het wordt een goede uitdaging als alles strak weer open is. Het voelt nu veilig voor mij om minder mensen onder ogen te komen. Ik ben er niet per se bang voor. Ik vind het wel spannend, maar ik voel voornamelijk goede spanning. Ik ben benieuwd hoe het mij uitdaagt om weer persoonlijk te groeien. Ook om te kijken of ik echt verder ben en een soort bevestiging heb dat het beter gaat. Ik ben nu al veel meer aan het bakken en koken en ik ben veel nieuwe dingen aan het uitproberen. Daar geniet ik wel heel erg van. Misschien ga ik binnenkort samenwonen met mijn vriend, dan hoop ik ook lekker te kunnen gaan koken. Zodra het weer kan wil ik dan anderen uitnodigen. Ik kijk er naar uit dat ik dan niet meer bezig hoef te zijn met wat ik eet, maar vooral gezellig samen kan zijn. Ik merk dat ik nog steeds angst voel om bepaalde dingen te eten, maar ik moet doorzetten. Ik heb zin om te blijven proberen en door te gaan.”
In Nederland zijn er weer meer versoepelingen aangekondigd, hoe kijk je nu naar je nieuwe situatie?
"Door de versoepelingen weet ik beter waar ik sta en kan ik weer verder groeien. Ik ben nu een aantal keer op het terras geweest door de versoepelingen. Dit vergt veel doorzettingsvermogen voor mij qua loslaten van mijn dieet en het obsessief tellen van calorieën. Tot nu is het gelukt. Vooraf had ik wel wat spanning en kwamen de dieet gedachten naar boven, maar dit heb ik aardig goed kunnen loslaten."